PAST IS PAST:

"Love is the passion that we feel inside of our hearts that we can't hide.

We pretend to hide it, but it burns us more and more

until the pain grows and grows and it never ends."

"Passion... it's the atmosphere, the noise, it's the time, the taste, the smell,

and the sense of being. I think it's being alive at a point where it's so joyful it can almost be painful."

Sa lahat ng naisulat ko sa blog na to, puro nalang lungkot, iyak, at sakit mababasa nyo.. Pero ngyon magsisimula na ako magsulat ng mga masasaya sa buhay ko.. actually narealize ko na bakit ko ba sinusulat yung past ko?? And if anyone noticed it its all about love.. nyayyy... Kasi sa love naging masaya at malungkot ako.. And I want to share it to those whos been reading my blog..

Sa mga naranasan ko, sa mga napag daanan ko. Walang makakapaniwala kung malalaman ng iba. Madaming mga bagay na nangyayari na hindi natin inaasahan. Simula nagkaisip ako, may isang bagay akong gustong magawa. At ngyon nakikita ko ng malapit na mangyari yun. May mga taong ang tingin siguro sakin is pabaya, walang direksyon ang buhay. But kung alam lang nung mga taong yun kung anung pinag dadaanan ko sa mga sandaling to.. Malalaman nilang mali sila..

Ilang beses na akong hinusgahan at siniraan... Madami ng taong sumira ng buhay ko.. Marami ng taong nagtangkang pabagsakin ako.. Marami ng taong umapak sa pag katao ko... Marami ng taong pilit akong binubura sa mundo.. Pero eto parin ako, nakatayo.. Kahit anung galit at pagkamuhi ang nararamdaman ko sa kanila hindi ko magawang gumawa ng paraan para gantihan sila... Kahit nasa harap ko na sila, hindi ko magawang magsalita ng masama... Masyado ba akong mabait para respetuhin pa yung mga taong malaki ang kasalanan sakin?? Kaya ba hindi nila ako tinitigilan kasi wala akong ginagawa para ipagtanggol yung sarili ko?? Kaya iniisip nilang duwag ako??

Pero bakit ako gaganti sa mga walang kwentang tao? Bakit ko sasayangin yung oras ko sa mga taong "ika nga ng iba" " mga taong hindi busy" ahaha.. Pero sa totoo lang kahit madami na silang ginawang masama sakin hindi parin nauubos ang respeto ko sa kanila..

Maraming nangyari in my past, Theres alot of things I chose to keep just for the sake of others.. Me, not thinking myself.. Im the one who's got alot of hurt..

Madaming mga bagay din akong nagawang mali.. Pero sa mga maling yun, madami akong natutunan, I saw things in different ways now. Nagsisisi ako but not so nagsisisi. Maraming nangyayari sa buhay ko na hindi pangkaraniwan. Na hindi nararanasan ng ibang tipikal na 21 years old kid.. Lahat ng mga nangyari sa buhay ko, sa personal, sa lovelife and sa friendship. Yung mga pangyayaring yun ang tumulong sakin bilang maging mature sa lahat ng bagay..

Pero lahat ng pangyayaring yun, nakaraan na.. Tapos na.. Sabi nga nila ibaon nalang lahat sa limot... Pero hindi ko gagawin yun.. Dahil kung kakalimutan ko lahat ng mga nakaraan ko,? parang kinalimutan ko na din yung buong pagkatao ko... I don't think I need to forget those things, I just need to set them aside so I can totally moved on..

Kung nasan mang sitwasyon ako ngyon, masaya na din ako.. Madami pang mangyayari, i know.. Pero handang handa ako.. Kahit sa anu pa at sino pa dumating sa buhay ko..